- 2024 – June – galeria test – Warsaw
- 2023 – November – The Others art fair – Turin
- 2023 – May – Festival del Tempo – Genova IT
- 2022 – Rome – Arte in Nuvola fair
- 2023 – March – Istituto Italiano di Cultura – Marsiglia
- 2022 – Oct-Dec – Zayed University & Corso Design – Abu Dhabi
- 2022 – October – Museo del Patrimonio Industriale – Bologna
- 2022 – March – Istituto Italiano di Cultura – Santiago del Cile
- 2021 – October – Galleria Triphè – Rome
2021 – March – Elektor gallery – Warsaw
https://www.format-net.pl/en/item/619-chaos-kosmos-w-galerii-elektor.html#.YGMs4K8zbIU
https://artinfo.pl/wydarzenia/chaos-kosmos
http://www.galeriaelektor.pl/wystawa/aktualna/
Chaos/Kosmos
Artyści: Marco Angelini, Elena Panarella Vimercati Sanseverino (EPVS), Andrea Pinchi, Sebastian Vimercati, Federica Zianni
Czy więc nic nigdy nie może zostać naprawdę wyrażone, oddane w swoim stawaniu się anonimowym, nikt nigdy nie zdoła oddać bełkotu rodzącej się chwili, jak to jest, że, urodzeni z chaosu, nie możemy nigdy z nim się zetknąć, zaledwie spojrzymy, a już pod naszym spojrzeniem rodzi się porządek… i kształt…
W. Gombrowicz, Kosmos
Wystawa Chaos/Kosmos w Galerii Elektor to pokaz dzieł czterech włoskich artystów i artystek, mających za sobą już kilka wspólnych wystaw: Marca Angeliniego, EPVS (Elena Panarella Vimercati Sanseverino), Andrei Pinchi i Federici Zianni, z utworem muzycznym Sebastiana Vimercati w tle.
W starożytnej mitologii chaos i kosmos opowiadają o początku świata, w którym żywioły staczają między sobą walkę, ciała ulegają przekształceniu, jedne formy przeobrażają się w kolejne i wszystko miesza się ze sobą. Dopiero narodziny bogów pozwalają na uformowanie świata takiego jakim go znamy: nadanie bezkształtnym obiektom konkretnych form, włożenie w geometryczne ramy kuli ziemskiej, pól, lasów i rzek. Świat nabiera kształtu, a człowiek zaczyna tworzyć w nim swoje własne zasady, ład i harmonię – powstaje kósmos.
W prezentowanych na wystawie pracach geometryczne formy przeplatają się z płynnymi kształtami. Odnajdziemy tutaj dzieła odzwierciedlające te dwa antynomiczne pojęcia: ideę chaosu i nieładu oraz kosmosu, czyli harmonii. Część artystów w poszczególnych pracach tworzy swego rodzaju mikrokosmosy – uporządkowane światy w miniaturze, inni z kolei pokazują dzieło w ruchu, w trakcie powstawania, wychodzące poza linię nakreślającą jego kontur.
W obrazach Marca Angeliniego swobodnie rozlewające się po płótnie formy tworzą swoiste malarskie kompozycje. Geometryczne figury w intensywnych kolorach wprowadzają kontrast i mieszają się z płynnymi, hybrydowymi elementami stwarzającymi wrażenie ruchu. W serii Płynna pamięć, Angelini nawiązuje do płynności wspomnień oraz ich ulotności poprzez równie płynne figury w swoich dziełach. Artysta pozwala swojej sztuce wymknąć się poza precyzyjny plan czy też zarys. Andrea Pinchi tworzy z kolei obrazy, w których dominują geometryczne układy i stonowane kolory. W Ideomatique N.6 (Podczas galopu na pustyni Berberów) artysta przedstawia swoje wyobrażenie mózgu. Cienkie linie ze sznurka łączą ze sobą pojedyncze słowa, obrazy, idee, tworząc układ myśli, wspomnień, słów. Pinchi podobnie jak główny bohater gombrowiczowskiego Kosmosu próbuje znaleźć ład w tym chaotycznym zbiorze przypadkowych przedmiotów i zdarzeń z jakich składa się świat, używając w swoich pracach kawałków materiałów, które kojarzą mu się z danym słowem czy też myślą. Również Angelini w wielu pracach nadaje nowych znaczeń przedmiotom na pozór nieużytecznym, które na płótnie zyskują nowe życie. W serii Solar Panels, artysta wykorzystał zużyte panele fotowoltaiczne, które nie dają już światła, jednak w pracach Angeliniego ich popękana, pełna chropowatości powierzchnia migocze i błyszczy, a kompozycja obrazów i zastosowane kolory nawiązują do fenomenu rozszczepienia światła.
Federica Zianni reinterpretuje natomiast elementy kultury i starożytne mity, nadając im nowe, świeże spojrzenie. W rzeźbie Knock The Door Down Zianni wskazuje na przewrotną naturę człowieka, który tym samym przyrządem potrafi coś zbudować i naprawić, ale też zniszczyć. Artystka pozwala swoim rzeźbom przybierać swobodne kształty, które sprawiają wrażenie ruchu i niejako formują się na oczach widza. Rzeźba I’m looking for the Man odnosi się do mitu o Diogenesie z Synopy, który według legendy przechadzał się po mieście za dnia z włączoną latarnią, mówiąc, że „szuka człowieka”. Człowiek w rzeźbach Zianni jest nie do końca uformowany, a jego wątła sylwetka, będąca zaledwie zarysem, wskazuje na jego kruchość i niepewność.
W ramach wystawy Chaos/Kosmos EPVS (Elena Panarella Vimercati Sanseverino) prezentuje specjalnie wykonaną na tę okazję pracę pt. Saves, która stanowi swego rodzaju hołd do poprzednich wersji instalacji The Pool. Basen to miejsce kojarzące się nam głównie z beztroską letnich, słonecznych popołudni. W wykonaniu EPVS, basen to geometryczny zbiornik emocji i historii. W jednej z pierwszych wersji The Pool wzburzona woda nawiązywała do chaotycznej i brutalnej włoskiej polityki migracyjnej i losów migrantów, którzy zostali zatrzymani na sycylijskim wybrzeżu. Basen EPVS pokazuje to, co niewidoczne. Instalacji eksponowanej w Galerii Elektor akompaniuje utwór muzyczny Sebastiana Vimercati, odnoszący się do paraleli pomiędzy zamkniętą przestrzenią Basenu, a trudnościami z jakimi zmaga się obecnie ludzkość. Motywem przewodnim utworu jest ukazanie cierpienia i krzyku o pomoc, który nigdy nie zostaje usłyszany.
W Kosmosie Gombrowicza świat jawi się jako układanka bez rozwiązania. Wysiłek głównego bohatera włożony w nadawanie sensu zdarzeniom, obiektom, gestom i słowom, poszukiwanie ukrytych znaczeń i powiązań spełza na niczym, świat w swojej chaotyczności okazuje się niezrozumiały, a wszelkie próby okiełznania jego absurdalnej natury prowadzą nas samych do współuczestnictwa w tym chaotycznym spektaklu. Poczucie chaosu i niemocy towarzyszy nam od ponad roku. Pandemia jaka doświadcza nas od tego czasu, sprawiła, że świat, który do tej pory wydawał nam się, pomimo, że niedoskonałym, to jednak w miarę harmonijnym i ułożonym miejscem, nagle uległ fragmentacji, a poszczególne części jego układanki przestały do siebie pasować. Artyści tłumaczą świat na swój sposób, poszukując znaczeń w poszczególnych przedmiotach i dekonstruując społeczno-kulturowe konstrukty, a poprzez filtr osobistych doświadczeń i wrażliwości, przeobrażają je w sztukę.
Kuratorka wystawy: Paulina Grubiak
—————————————————————————————————————————————————————————————————-
Chaos/Cosmos
29.03-09.05.2021
Elektor Gallery
ul. Elektoralna 12
Artists: Marco Angelini, Elena Panarella Vimercati Sanseverino (EPVS), Andrea Pinchi, Sebastian Vimercati, Federica Zianni
Curator: Paulina Grubiak
“So can nothing ever really be expressed, rendered in its becoming anonymous, no one will ever be able to reproduce the gibberish of a nascent moment; how is it that born out of chaos, we can never come into contact with it; we merely look, and already, from under our gaze, emerges order… and shape…”
W. Gombrowicz,Cosmos
The Chaos/Cosmos exhibition at the Elektor Gallery is a show of works by four Italian artists who have already had several joint exhibitions: Marco Angelini, EPVS (Elena Panarella Vimercati Sanseverino), Andrea Pinchi and Federica Zianni, with a music piece by Sebastian Vimercati in the background.
In ancient mythology, chaos and the cosmos tell the story of the beginning of the world, in which the elements fight each other, bodies transform, one form transforms into another, and everything mixes together. Only the birth of the gods allows for the formation of the world as we know it: giving shapeless objects specific forms, putting the globe, fields, forests, and rivers into geometric frames. The world takes shape, and man begins to create his own rules, order, and harmony in it – a cosmos emerges.
In the works presented at the exhibition, geometric forms are intertwined with flowing shapes. Here we find works reflecting these two contradictory concepts: the idea of chaos and disorder, and the cosmos, or harmony. Some of the artists create a kind of microcosm in individual works – organized worlds in miniature, others show the work in motion, while it is being created, going beyond the line outlining its contour.
In Marco Angelini’s paintings, the forms that freely spread over the canvas create specific painterly compositions. The geometric shapes in intense colors introduce contrast and blend with fluid, hybrid elements which create the impression of movement. In the Fluid Memory series, Angelini alludes to the fluidity of memories and their ephemerality through equally fluid figures in his works. The artist allows his art to escape a precise plan or outline. Andrea Pinchi, on the other hand, creates paintings dominated by geometric arrangements and subdued colors. In Ideomatique N.6 (Galloping in the Berber Desert), the artist presents his vision of the brain. Thin lines of string connect individual words, pictures, ideas, creating a system of thoughts, memories, and words. Pinchi, like the main character of Gombrowicz’s Cosmos, tries to find order in this chaotic collection of random objects and events that make up the world, using in his works pieces of materials that he associates with a given word or thought. In many of his works, Angelini also gives new meanings to seemingly useless objects that gain a new life on the canvas. In the Solar Panels series, the artist utilized used photovoltaic panels that no longer give light, but in Angelini’s works, their cracked, rough surface flickers and glitters, and the composition of the paintings and the colors used refer to the phenomenon of light dispersion.
Federica Zianni reinterprets cultural elements and ancient myths, giving them a new, fresh perspective. In the sculpture Knock The Door Down, Zianni indicates the perverse nature of man, who can use the same device to build and repair something, but also to destroy. The artist allows her sculptures to take on free shapes that give the impression of movement and are somewhat formed before the viewer’s eyes. The sculpture I’m looking for the Man refers to the myth about Diogenes of Synope, who, according to legend, walked around the city during the day with the light on, saying that he was “looking for a man”. The man in Zianni’s sculptures is not fully formed, and his frail figure, which is merely an outline, indicates his fragility and uncertainty.
As part of the Chaos/Cosmos exhibition, EPVS (Elena Panarella Vimercati Sanseverino) presents a work specially made for this occasion, entitled Saves, which is a kind of tribute to the previous versions of The Pool installation. The swimming pool is a place that we associate mainly with carefree summer, sunny afternoons. Created by EPVS, the pool is a geometric reservoir of emotions and stories. In one of the first versions of The Pool, the rough water alluded to the chaotic and brutal Italian migration policy and the fate of migrants who were detained on the Sicilian coast. EPVS’s The Pool shows the invisible. The installation displayed in the Elektor Gallery is accompanied by a musical piece by Sebastian Vimercati, referring to the parallel between the enclosed space of The Pool and the difficulties faced by humanity at present. The leitmotif of the piece is showing suffering and a cry for help that is never heard.
In Gombrowicz’s Cosmos, the world appears to be a puzzle with no solution. The main character’s effort to make sense of events, objects, gestures, and words, the search for hidden meanings and connections fails; the world in its chaotic nature turns out to be incomprehensible, and all attempts to tame its absurd nature lead us to participate in this chaotic spectacle. The feeling of chaos and helplessness has been with us for over a year. The pandemic that has been afflicting us for this time, has caused the world, which thus far seemed a rather harmonious and organized place, though imperfect, to suddenly become fragmented, and the individual parts of the puzzle no longer fit together. Artists explain the world in their own way, looking for meanings in individual objects and unraveling socio-cultural constructs, and through the filter of personal experiences and sensitivity, they transform them into art.